شهاب جوانمردی عضو اتاق بازرگانی تهران در مصاحبه با خبرنگار اگزیم نیوز عنوان کرد: من فکر می کنم که اصل ماجرا برای توسعه صادرات و جهش تولید فراهم کردن شرایط برای آزادسازی اقتصادی،  ثبات قوانین و ثبات شاخص های اقتصادکلان است اگر این مهم محقق شود عملا برنامه ریزی برای توسعه تولید یا صادرات خود به خود ایجاد می شود و باتوجه به شرایط اقتصادی سرمایه گذاری ها به سمت تولید متمایل می شوند یعنی اگر ثبات در نرخ ارز، تورم و قوانین اقتصادی وجود داشته باشد سرمایه گریزی و سفته بازی در اقتصاد کاهش پیدا می کند.

این عضو اتاق بازرگانی با اشاره به الزامات توسعه صادرات به کشورهای همسایه گفت: در رابطه با بحث 1200 میلیارد دلار واردات کشورهای همسایه و اینکه اگر ما بتوانیم میزان حداقلی 10 درصد از آنرا هم تامین کنیم ارز آوری قابل قبولی برای کشور ایجاد می شود لازم است بگویم این نوع استدلال بسیار کلی است و نیازمند آنالیز و جزئیات بیشتری است مثلا مجموعه وارداتی که 15 کشور همسایه ما دارند چه ترکیب و اقلامی را شامل می شود  و ما در کدام یک مزیت لازم را برای صادرات داریم، ممکن است همسایه های ما واردات خیلی زیادی داشته باشند  ولی اقلام مورد نیاز آنها توسط ایران یا قابل تامین نباشد یا کالای ایرانی مزیت نسبی در بازار جهانی نداشته باشد پس به نظر من این نوع تحلیل و درصد گفتن دقیق و کامل نیست.

جوانمردی مقیاس تولید انبوه را یکی از چالش های بزرگ توسعه صادرات دانست و گفت: شرط اینکه ما بتوانیم یک کالایی را صادر کنیم این است که باید در مقیاس انبوه و جهانی تولیدکننده آن نوع کالا باشیم به عنوان مثال هند و پاکستان در مقیاس انبوه برنج تولید می کنند پس می توانند قیمت تمام شده را کاهش داده و تمام جهان برنج صادر کنند در ایران به جز فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمی اگر کالای دیگری هم وجود دارد که می توانیم در مقیاس انبوه آنرا تولید کنیم مثلا در برخی از محصولات کشاورزی همانطور که گفته شد خیلی از این کالاها مثلا خرما یا پسته در کشورهای همسایه ما نیز در همین مقیاس تولید می شوند و لزوما ما ارزش افزوده یا مزیت نسبی لازم برای صادرات را در این محصولات پیدا نمی کنیم زیرا خود کشورهای همسایه ما تولیدکننده آنها هستند نکته دیگر اینکه باید روی همین کالاها ارزش افزوده و مزیت نسبی ایجاد کنیم ارزش افزوده در تجارت جهانی نیازمند دانش و فناوری روز است و طبیعتا ما برای ایجاد ارزش افزوده خیلی وقت ها باید واردات دانش یا فناوری داشته باشیم تا بتوانیم صادراتی انجام دهیم به عنوان مثال چین یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات فناوری در جهان است در عین حال بزرگترین واردکننده محصولات فناوری در جهان هم چین است یعنی چین در یک زنجیره ارزش قرار گرفته  و خودش تمام محصولات را تولید نمی کند بلکه مواد اولیه، دانش و فناوری مورد نیاز را وارد می کنند، در محصولاتش ارزش افزوده ایجاد کرده و سپس صادر می کنند. ما نمی توانیم به صادرات به عنوان یک جاده یک طرفه بنگریم که همه چیز را در داخل کشور بدون نیاز به واردات و با ارزش افزوده بالا تولید و سپس صادر نماییم.

جوانمردی توسعه صادرات به کشورهای همسایه را همراه با توسعه واردات از آنها دانست و گفت: واقعیت مساله این است که تحقق جهش تولید و صادرات به یک بستر سیاسی مناسب نیاز دارد، صادرات به کشورهای همسایه یا هر کشور دیگر یک رابطه دو طرفه است و قطعا آنها هم انتظار دارند که ما کالاهایی از آنها خریداری یا وارد نماییم. تهسیل کننده و تثبیت کننده مسیر صادرات، توافقات و قوانین و شاخص های سطح کلان اقتصاد- سیاسی است، به عنوان مثال وقتیکه ترکیه برای بازار اقلیم کردستان عراق هدف گذاری کرد مشاهده کردیم دولت ترکیه با هیاتی از بزرگ ترین و شناخته شده ترین بازرگانان و تجار ترکیه ای وارد شمال عراق شدند و مستقیما درگیر بازاریابی محصولات ساخت کشور ترکیه شدند.

وی در ادامه با اشاره به مشکلات بانکی و تحریمی اقتصاد ایران به عنوان موانع توسعه صادرات، افزود: در زمینه انتقال ارز مشکلاتی وجود دارد که باید توافقات لازم در این زمینه انجام بگیرد، ما در روابط تجاری مان تا از حوزه صادرات سنتی اقلامی مثل فرش و پسته و خرما خارج می شویم و به طور مثال می خواهیم خدمات فنی و مهندسی ارائه دهیم دچار مشکلاتی در زمینه مسائل بانکی و انتقال ارز و تامین تجهیزات و... می شویم.